America’s Cup. Trzeci dzień finału Puchar Ameryki. Zacięty czwarty wyścig i już 4 do 0 dla Nowozelandczyków!

Trwa zacięty pojedynek o Puchar Ameryki. Po trzech wyścigach prowadzi obrońca trofeum Emirates Team New Zealand 3 do 0. Ich rywal INEOS Britannia nie składa jednak broni i w każdym wyścigu stawia opór…

Tekst: Waldemar Heflich
Zdjęcia: materiały prasowe 37. America’s Cup/ ETNZ

Czwarty wyścig zaplanowano na poniedziałek, który miał być dniem wolnym. Jednak wczorajsza bryza tak osłabła w godzinach popołudniowych, że nie udało się rozegrać dwóch niedzielnych wyścigów.

Regaty o Puchar Ameryki przyciągają do Barcelony rzesze wiernych kibiców żeglarstwa oraz floty najpiękniejszych jachtów. Dla fanów poprzednich edycji Pucharu Ameryki rozegrano
J-Class Barcelona Regatta. Widok tych pięknych jachtów zawsze zapiera dech w piersiach. Majestatyczne J-tki zaprezentowały się przed liczną widownią i przypomniały wspaniałe czasy rywalizacji o Puchar Ameryki. Regaty odbyły się w dniach 7–11 października 2024 roku i były wyjątkowym spektaklem nostalgii za dawnym światem drewnianych jachtów i bawełnianych żagli (choć teraz J-tki mają nowoczesne żagle z materiałów z XXI wieku). Wygrała szwedzka Svea J/S1, przed Velshedą J/K7 i Rainbow J/KZ 13. Flota J-tek, składa się z trzech starannie odnowionych oryginalnych jachtów i sześciu nowo zbudowanych jednostek zaprojektowanych tak, aby odtworzyć kultowe linie kadłubów z lat 30. XX wieku. Klasa dysponuje łącznie dziewięcioma aktywnymi jachtami na całym świecie. Wśród nich są znane Endeavour, Topaz, Ranger, Svea, Velsheda, Shamrock V, Rainbow, Hanuman i Lionheart. Każdy z nich ma bogatą historię sięgającą słynnych wyścigów o Puchar Ameryki w latach trzydziestych XX wieku. Jachty klasy J, według Universal Rule otrzymały rating 76 stóp. Klasa ta w latach 1930-1937 brała udział w regatach o Puchar Ameryki. Pojedynki finałowe:

1930: Enterprise (USA/H.Vanderblit) – Shamrock V (Ulster/ T. Lipton/N.Heard) 4:0
1934: Rainbow (USA/H.Vanderblit) – Endeavour (Anglia/T.O.M. Sopwith) 4:2
1937: Ranger (USA/H.Vanderblit) – Endeavour II (Anglia/T.O.M. Sopwith) 4:0

Poniedziałkowy wyścig rozegrano przy wschodnim wietrze wiejącym z szybkością 7-11w i wschodniej fali o wysokości 0,5m. Komisja regatowa ustawiła trasę D, znakami zawietrznymi i startem do plaż od Port Olimpic do Placa de Mar.

AC Finals Match 4 Emirates Team New Zealand NZL vs INEOS Britannia GBR

Lewy hals: NZL Peter Burling, Nathan Outterigde, Blair Tuke i Andy Malloney Prawy hals: ⁠ GBR Ben Ainslie, Dylan Fletcher, Blenddyn Mon i Leigh MacMillan

Lidar pokazywał wiatr 10w i nieznacznie korzystniejsza była lewa strona trasy. Brytyjczycy wpływali w pole startowe prawym halsem. Oba jachty popłynęły daleko w prawą stronę trasy. INEOS nie wykonał tak jak poprzednio ciasnej cyrkulacji. Nowozelandczycy wystartowali po zawietrznej w lewą stronę trasy prawym halsem. INEOS po nawietrznej tak jak ETNZ i od razu z 10m przewagą. Oba jachty zrobiły zwrot na lewy hals. Brytyjczycy zmusili Kiwi do powrotu na lewą stronę trasy. Po długim lewym halsie do prawej strony, Brytyjczycy prowadzili z przewagą ok. 50m. Na crossie przeszli 25m przed dziobem ETNZ. Nowozelandczycy wracali prawym halsem i na kolejnym crossie, to oni wyszli nieznacznie na prowadzenie. Na znaku nr. 1 oba jachty jednocześnie okrążyły znaki nawietrzne! Zapowiadał się arcyciekawy pojedynek! Na crossie z wiatrem przewagę 15m miał ETNZ. Jachty zamieniły się stronami. Na kolejnym crossie „Taihoro” miał 48 m przewagi i przeszedł lewym halsem przed dziobem „Britannii”. Na bramce nr. 2 oba jachty okrążyły przeciwne znaki i 1 sekundę szybszy był ETNZ. Rozpoczął się drugi kurs na wiatr. Nowozelandczycy na crossie mieli 70m przewagi. Bronili skutecznie prawej strony i powiększali przewagę. „Britannia” żeglowała po zawietrznej rywali w zakłóconym wietrze i traciła dystans… Na znaku nr. 3 ETNZ miał 13 sekund przewagi. Oba jachty okrążyły prawy znak. Lidar pokazywał silniejszy wiatr 11w w okolicach dolnego znaku. Przewaga Kiwi urosła do 190m. Burling i Outterigde kontrolowali przebieg wyścigu i rywala. Brytyjczycy tak jak w poprzednich wyścigach nie potrafili odzyskać prowadzenia i zniwelować stratę. Na znaku nr. 4 Nowozelandczycy mieli 15 sekund przewagi. Do zakończenia pozostały dwa odcinki trasy, na wiatr i z wiatrem. „Britannia” na kolejnym crossie była 200m za rufą „Taihoro”. Ainslie i Fletcher próbowali halsować do granicy akwenu i odrabiać straty. Burling i Outterigde wspierani przez perfekcyjnie trymujących żagle i foile Tuka i Malloneya byli dziś bezkonkurencyjni. Na znaku nr. 5 po trzeciej halsówce ETNZ miał już 24 sekundy przewagi. Ostatni kurs z wiatrem do mety nie zapowiadał niespodzianek i zmiany lidera. Przewaga „Taihoro” urosła do ponad 350m. Jachty leciały z wiatrem ok. 39w. Na linii mety ETNZ miał 23 sekundy przewagi po 26 minutach i 50 sekundach wyścigu. Stan meczu 4 do 0 dla Emirates Team New Zealand.

Jutro dzień przerwy. Na naszą relację zapraszam po czwartkowych wyścigach.