America’s Cup. Czwarty dzień finału Puchar Ameryki. Dwa zwycięstwa Brytyjczyków, ale nadal 4 do 2 dla Nowozelandczyków…

Czwartek był czwartym dniem finału 37. Pucharu Ameryki. Rozpoczął się jak zawsze! Tłumy kibiców i łódź maoryskich wojowników, eskortowała jacht „Taihoro” przy wyjściu z Port Vell. Widzowie podziwiali zawodników na jachcie AC75 i wojowników na waka „Te Kawau” Ngāti Whātua Ōrākei.

Tekst: Waldemar Heflich
Zdjęcia: materiały prasowe 37. America’s Cup/ ETNZ

Już podczas chrztu jachtu ETNZ w Auckland, Marama Royal, przewodnicząca fundacji Ngāti Whātua Ōrākei Trust, omówiła głębokie znaczenie nazwy „Taihoro”, zainspirowanej Taihoro-Nukurangi, co można przetłumaczyć jako „Poruszać się szybko jak morze, między niebem a ziemią”. Wyjaśniła: „Taihoro-Nukurangi oddaje dynamiczną esencję morza (Tai), koncepcję prędkości (Horo), ruch Ziemi (Nuku) i przestrzeń nieba (Rangi).” „Taihoro” symbolizuje ewolucyjną podróż łodzi. Reprezentuje przekraczanie tradycyjnych granic, tworząc połączenie morza i nieba. Ten statek to coś więcej niż zwykły statek; wykorzystuje moc natury, płynnie przechodząc między krainami. „Taihoro” to nie tylko przemierzanie oceanu w dążeniu do zwycięstwa, on wypełnia lukę między morzem a niebem”.

Jacht klasy AC75 „Taihoro” został ochrzczony przez byłą premier Nowej Zelandii i patronkę Emirates Team New Zealand, Helen Clark. W „Taihoro” mieści się cała praca związana z projektowaniem, innowacjami i budową całego Zespołu w ciągu ostatnich trzech lat. Geoff Senior, dyrektor konstrukcyjny Emirates Team New Zealand nadzorował budowę jachtu w specjalnie wybudowanej stoczni Emirates Team New Zealand, w której pracowało 45 budowniczych jachtu, a jego ukończenie zajęło ponad 85 000 godzin! Powstała doskonała, nowoczesna jednostka klasy AC75, która jak dotychczas jest niepokonana na wodach u wybrzeży Barcelony!

Czwartkowe wyścigi rozegrano przy południowym wietrze 7-12w i południowo wschodniej fali o wysokości 0,9m. Ustawiono trasę typu B.

AC Finals Match 5 Emirates Team New Zealand NZL vs INEOS Britannia GBR

Lewy hals: NZL Peter Burling, Nathan Outterigde, Blair Tuke i Andy Malloney Prawy hals: ⁠ GBR Ben Ainslie, Dylan Fletcher, Blenddyn Mon i Leigh MacMillan

Wyścig miał mieć długość 1,6 mili i sześć odcinków trasy. Lidar pokazywał ok.8w wiatru, korzystniejszego po lewej stronie. ETNZ spadł z foili, natomiast Britannia leciał ponad 30w. Ainslie na pełnym gazie płynął wzdłuż linii startu. Następnie wykonał zwrot i od góry wpłynął w pole startowe oraz rozpoczął wyścig z wielką przewagą nad ETNZ, który bardzo wolno rozpędzał jacht. INEOS leciał ponad 30w, a jego przewaga urosła tuż po starcie do ponad 170m. Kiwi mieli olbrzymi problem z postawieniem jachtu na foile! Brytyjczycy żeglowali do górnego znaku i po drodze zaliczyli małe uderzenie w wodę, tracąc prędkość jachtu. Ich przewaga urosła do ponad 1600m. Na znaku nr.1 INEOS miał 2 minuty i 15 sekund przewagi! Lidar pokazywał teraz silniejszy wiatr po prawej stronie trasy. Dziś fala była dość wysoka i ważne było utrzymanie jachtu nad szczytami fal i ostrożność by nie zaliczyć uderzenia kadłubem w wodę. Sędziowie skrócili trasę do 1,5 mili. Brytyjczycy mieli przewagę ok. 1500m i spokojnie żeglowali na trasie. Na znaku nr. 2 INEOS miał nadal sporą przewagę. Na znaku nr. 3 w połowie trasy wynosiła ona 1 minutę i 37 sekund. Z wiatrem INEOS Britannia leciała z prędkością ponad 41w. Ainslie i Fletcher mieli prawie jeden bok trasy przewagi. Na zawietrznej bramce wiatr wiał z szybkością 11w. Warunki były trudne, bo fala miała prawie 1 metr, a wiatr był zmienny w sile i kierunku. Na znaku nr. 4 INEOS miał 1 minutę i 34 sekundy przewagi. Brytyjczycy musieli teraz zachować spokój i pewnie przelecieć dwa ostatnie odcinki trasy. Nowozelandczycy mogli liczyć jedynie na awarię jachtu brytyjskiego lub bardzo poważny błąd manewrowy rywali. Na znaku nr. 5 INEOS prowadził z przewagą 1 minuty i 29 sekund. Ostatni kurs z wiatrem nie przyniósł żadnych zmian. Brytyjczycy pewnie dotarli do mety z przewagą 1 minuty i 18 sekund po 24 minutach i 15 sekundach wyścigu. Stan meczu 4 do 1 dla Emirates Team New Zealand. Ten wyścig pokazał wszystkim dobitnie, że boski „Taihoro” jest jednak do pokonania!

AC Finals Match 6 INEOS Britannia GBR vs Emirates Team New Zealand NZL

Lewy hals: ⁠ GBR Ben Ainslie, Dylan Fletcher, Blenddyn Mon i Leigh MacMillan Prawy hals: NZL Peter Burling, Nathan Outterigde, Blair Tuke i Andy Malloney

Wyścig miał mieć 8 odcinków i długość 1,55 mili. Lidar pokazywał przed wyścigiem wiatr 10-12,5w, silniejszy po lewej stronie trasy, fala nadał miała około 1m wysokości. INEOS wykonał cykrulację jak w poprzednich startach. ETNZ płynął za rufą rywala. Oba jachty popłynęły lewym halsem w prawą stronę pola startowego. Start był czysty i ETNZ od razy zrobił zwrot na lewy hals. Brytyjczycy od startu na większej prędkości i z przewagą 50m. Na pierwszym crossie, ETNZ na prawym halsie, ale ze stratą około 65m. Prowadzenie INEOS Britannia zmalało po długim prawym halsie. Na kolejnym crossie ponownie INEOS miał 64m przewagi. Na bramce nr. 1 Brytyjczycy okrążyli prawy znak z przewagą 6 sekund. Po raz drugi Brytyjczycy wygrali pierwszy cross i pierwszą halsówkę! Czy wygrają drugi wyścigi dnia?! Na kursie z wiatrem utrzymywali przewagę 150m. ETNZ wracając z prawej strony był na kolejnym crossie 144 m za rufą INEOS. Tym razem meczowy klincz trzymali Ainslie i Fletcher. Burling i Outterigde nie mogli odrobić strat. Na znaku nr. 2 INEOS prowadził z przewagą 9 sekund. Nadal niewiele, ale to wystarczy, aby odnieść zwycięstwo w match racingu. Kolejna halsówka nie przyniosła zmiany na prowadzeniu. INEOS Britannia miał na znaku nr. 3 nadal 9 sekund przewagi. Jachty rozpoczęły drugi kurs z wiatrem. Power Team na jachcie brytyjskim dawał ponad 1400 watów mocy! Przewaga Brytyjczyków wynosiła 220m. Sędziowie skrócili trasę do 1,5 mili. Na znaku nr. 4 INEOS był 16 sekund przed ETNZ. Na znaku Kiwi zaliczyli krótkie spadnięcie z foili. Kolejny błąd manewrowy jak dotąd bezbłędnie żeglującej załogi „Taihoro”. Strata ponad 200 metrów, wydawała się nie do odrobienia dla Kiwi! Brytyjczycy mieli świetną VMG i nie odpuszczali rywalom, mając szanse na drugie zwycięstwo! Na znaku nr. 5 ich przewaga wynosiła 13 sekund! ETNZ szukał swoich szans i żeglował w przeciwną stronę trasy. Niestety Brytyjczycy dobrze odczytywaniu zmian wiatru i utrzymywali przewagę 140m. Na znaku nr. 6 INEOS prowadził z przewagą 7 sekund. Nadal nie wiele, ale nadal „Taihoro” żeglował za rufą brytyjskiego jachtu! Przed załogami ostatnia haslówka i ostatnia szansa na odrobienie strat do rywala. Sędziowie skrócili trasę do 1,3 mili. Po kolejnym zwrocie Brytyjczycy zaliczyli krótki spadek z foili! Tym samym ich przewaga spadła do 100m. Na znaku nr. 7 wynosiła tylko 7 sekund! Na ostatnim kursie z wiatrem miał rozstrzygnąć się los tego wyścigu! Czy po szaleńczym pościgu Kiwi wyprzedzą INEOS? Czy Ainslie i Fletcher obronią pozycje lidera?! Na kolejnym crossie INEOS miał tylko 65m przewagi! Na mecie INEOS był 7 sekund przed rywalami po 28 minutach i 13 sekundach wyścigu. Stan meczu 4 do 2 dla Emirates Team New Zealand. Wielka radość w brytyjskim zespole i chwila konsternacji wśród Nowozelandczyków… Jak powiedział po wyścigu sir Ben Ainslie – „nie poszły na marne, wczorajszy intensywny trening i zmiany jakich dokonał w jachcie team brzegowy po konsultacji z zespołem projektowym!

Jutro dzień przerwy, a w piątek kolejne wyścigi!