Kolosy znów w Gdyni!

Po dłuższej przerwie znów można było wpaść do Gdyńskiej Areny na ogólnopolskie Spotkania Podróżników, Alpinistów i Żeglarzy. Od 1 do 3 października, wprawdzie w trybie pandemicznym, ale już nie tylko online, prelegenci zaprezentowali swoje przygody przeżyte w covidowym sezonie 2020.

Tekst Marek Zwierz

Nie były to łatwe podróże, jak można było zobaczyć choćby w prezentacji Oli Rapp, która wraz z Michałem Palczyńskim na jachcie „Cristal” utknęła na Hawajach. To był już drugi cios w ich wyprawie dookoła świata. W poprzednim sezonie nie przepuściło ich na Pacyfik Przejście Północno Zachodnie. Przez Kanał Panamski dopłynęli na Hawaje i tam zatrzymała ich pandemia, po kolei zamykając praktycznie wszystkie planowane porty. Nie pozostało im nic innego, jak pozostać w Stanach Zjednoczonych, czyli popłynąć na Alaskę. Tam wprawdzie sporo miejscowości było dla obcych zamkniętych, centra turystyczne ziały pustką, ale miało to także swoje dobre strony. W parkach narodowych, tam gdzie zawsze był tłum turystów, gdzie wysypywali się z wycieczkowców setki ludzi, nie było nikogo. Mogli sami oglądać wieloryby posilające się w fiordzie, czy tylko w towarzystwie miejscowych przewodników podglądać niedźwiedzie łowiące łososie. Ta część rejsu „Cristal” została przez jury Kolosów uhonorowania wyróżnieniem. Niestety, jedynym wyróżnieniem, jakie w tym roku zdobyli żeglarze.

Ilość prezentacji żeglarskich nieco mnie przestraszyła. Były tylko dwie. Czyżby nikt w 2020 roku nie dokonał niczego, czym warto byłoby się pochwalić? Ta druga prezentacja dotyczyła rejsu jachtem „Ocean B” wokół Spitsbergenu. Prezentacja przedstawiona przez Andrzeja Górajka była mieszanką zdjęć, filmów i pokazywała wszystkie kolory Arktyki, która okazała się wcale nie być białą. Jacht dopłynął daleko na północ, aż za 84° N. Niewielkiej załodze na dużym jachcie nie udało się wprawdzie pobić światowego rekordu żeglugi na północ, ale rekord Polski Macieja Sodkiewicza pobili. Myślę, że przy aktualnym traktowaniu przez polityków problemu globalnego ocieplenia za kilka lat ktoś dopłynie jachtem na sam biegun i tego rekordu już się pobić nie da. Trzeba będzie tyko wyczuć odpowiedni moment.

W niedzielę cały blok dyskusyjny poświęcony był zmarłym w tym roku Krystynie Chojnowskiej-Liskiewicz i Aleksandrowi Dobie. Pięknie o Pani Kapitan opowiedział jej mąż, Wacław Liskiewicz, komandor Akademickiego Klubu Morskiego. Podkreślił jej trudne przebijanie się w męskim świecie nie tylko żeglarskim, ale też zawodowym, a była inżynierem budowy okrętów w świecie bardzo przez mężczyzn zdominowanym. Swoim rejsem pokazała, że kobieta może żeglować samotnie, a kolejne panie mogły stąpać po już nieco przetartych ścieżkach. Aleksandra Dobę wspominała jego żona. Nie był samotnikiem, chociaż wszystkie swoje kajakowe wyprawy przeprowadzał sam. Po prostu nigdy nie udało mu się znaleźć kogoś, kto by mu dorównał determinacją i siłą. Zawsze chętnie dzielił się swoimi doświadczeniami i kochał spotkania z ludźmi. Zarówno Krystyny Chojnowskiej-Liskiewicz, jak i Aleksandra Doby będzie w Kapitule Kolosów bardzo brakowało. Warto dodać, że dorocznie przyznawana przez miasto Gdynię nagroda-stypendium „Wiecznie młodzi” dla podróżników po 65 roku życia, została nazwana imieniem Aleksandra Doby.

Podczas każdych Kolosów przyznawana jest, między wieloma innymi, także nagroda dziennikarzy. W tym roku jury składające się z akredytowanych przy tej imprezie dziennikarzy z branżowych mediów, przyznało ją Maciejowi Beście, który wchodząc zimą na najzimniejsze góry Syberii z matematyczną precyzją poszukiwał celów i przygotowywał samą wyprawę, jednocześnie rzeczowo, ciekawie i oszczędnie o samym przedsięwzięciu opowiadał. To piękny przykład wypełniania jednych z ostatnich białych plam na mapach.

Kolosy zwykle odbywają się w marcu i organizatorzy, publiczność, podróżnicy i dziennikarze maja nadzieję, że tak będzie już w 2022 roku. Wszystko zależy od tego jak zachowa się czwarta fala wirusa i zapewne także od tego, jak się będziemy szczepić. Jednym słowem do zobaczenia na kolejnych Kolosach!