Z kabinówki na skiffa? To nie takie trudne!

Dzięki zaproszeniu kolegów z Rzeszowa miałam przyjemność dwukrotnie wystartować w regatach z cyklu Pucharu Soliny 2020 w klasie skiff na jachcie Shot 16. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że nigdy wcześniej nie żeglowałam na skiffie! Panowie zaprosili mnie na pokład, mając w pamięci moje doświadczenie regatowe z klasy Skippi 650, którego przez kilka sezonów byłam sterniczką. Jesienna aura sprawiła, że mogłam potestować łódkę zarówno w bardzo słabym, jak i bardzo mocnym wietrze i przekonać się, że większość żeglarzy z kabinówek poradzi sobie na skiffie!

Tekst Edyta Więcek

Co ważne oddali w moje ręce ster, a Łukasz (sternik jachtu) wcielił się w rolę załoganta, podpowiadając mi czasem co i w jakiej kolejności najlepiej zrobić. Oczywiście pływanie nawet regatowym jachtem kabinowym jakim jest Skippi 650 sporo różni się od żeglowania jachtem ważącym mniej niż jego załoga. Tutaj sposób przesiadania się, czy wręcz miejsce, w którym się siedzi bywa kluczem do osiągania dobrego wyniku. Łódka przyjemnie zaskoczyła mnie łatwością żeglowania, co przełożyło się na wyniki na wodzie. Dwukrotnie zajęłam 2. miejsce, a warto nadmienić, że na Solinie flota Shot-ów liczy już 10 jednostek.

Właściwie co to za łódka?

Shot 16 to średniej wielkości, prawie pięciometrowa dwuosobowa łódka regatowo-rekreacyjna w typie Skiff. Powstała z inicjatywy Pawła Skowrońskiego i Łukasza Kałamarza, którzy chcieli stworzyć łódkę ślizgową, ale bardzo łatwą w obsłudze i tanią – produkowaną 100 proc. w Polsce.

Zaprosili do współpracy przy tym projekcie swojego kolegę z załogi, projektanta łódek Wojtka Spisaka, który narysował główne elementy jachtu jak kadłub, płetwy i ożaglowanie. Olinowanie, optymalizacja osprzętu i obsługi nie są dziełem projektanta, tylko budowniczych łódki. Są wynikiem wieloletniego doświadczenia na regatowych i ślizgowych jachtach wspominanych wyżej żeglarzy.

Obsługa

Łódka jak na skifa jest bardzo stateczna i łatwa w prowadzeniu. Nie ma żadnych wysięgników, ani rur wystających po za obrys kadłuba, siedzi się na półpokładach jak na jachtach w typie dinghy. Co ważne Shotem możemy pływać balastując na pasach balastowych jak choćby na Omedze, a dla bardziej ambitnych jest przewidziany jeden trapez. Zdecydowanie prowadzenie jednostki ułatwiają takie patenty jak samohalsujący fok, czy to że fałem genakera jednocześnie wypychamy genakerbom. A kontrafałem genakera chowamy genaker bom, a sam genaker składa się do pokrowca na dziobie. Osprzęt jest minimalistyczny, ale precyzyjnie dobrany i wysokiej jakości. Również genaker może być ułamkowy – czyli mały, a dla bardziej zaawansowanych załóg duży – topowy. Łódka jest dość lekka jak na jacht z konwencjonalnych materiałów. Bez problemu dwie kobiety są w stanie postawić maszt lub zwodować kompletny jacht ważący około 160 kg.

Bezpieczeństwo

Jak na skifa przystało Shot-a można wywrócić, co udało mi się dwukrotnie, choć dużo trudniej niż się spodziewałam. Łódka mniej więcej od połowy posiada redan wzdłużny na kadłubie, który zanurza się, gdy jacht przekroczy 16 stopni przechyłu. Według zapewnień projektantów łódki redan zarówno generuje udźwig hydrodynamiczny jak w motorówkach, jak i przyrost wyporu na burcie, co poprawia stateczność jachtu w większym przechyle. Zaskakująco łatwo udawało nam się postawić wywróconego Shot-a 16. Sprawna załoga może to zrobić w czasie poniżej jednej minuty, a następnie wejść do jachtu i kontynuować wyścig. Powód? Shot 16 w przeciwieństwie do większości skiffów ma normalne, szerokie półpokłady, więc jacht po wywrotce stoi bardzo wysoko na wodzie i nie nabiera wody do kokpitu. Tę co nabierze przy stawianiu zaraz wypływa przez rufę.

Żeglowanie i osiągi

Łódka na wiatr prowadzi się bardzo stabilnie i przewidywalnie, co w klasie skiff wcale nie jest takie oczywiste. Żagle zdecydowanie nie są za małe dla dwuosobowej załogi, ale grot ma taki kształt, że wystarczy odrobinę poluzować talię, a góra żagla się otwiera, zmniejszając przechył. Ostro na wiatr łódka nieco przekracza 6 węzłów, ale nie jest to wcale mało dla łódki niespełna 5-cio metrowej, w czym upewniają wyniki rywalizacji z innymi skiffami na wodzie. Prawdziwa przygoda zaczyna się na kursach pełnych gdy w górę idzie genaker. Wystarczy solidne 3 B, by zakosztować żeglugi w ślizgu. W szkwałach sięgających 5B można przekroczyć 15 węzłów, ale to już wymaga sporo wprawy. A płynie ślizgiem dość płasko jak na skifa, przez co jest łatwa w kontrolowaniu.

Kadłub

Wydaje się dziwne, że omawiam to osobno, ale jeden fakt odróżnia Shot-a od typowo wyczynowych łódek przywożonych z zachodu Europy – wyporność kadłuba. Łódka została tak przygotowana, żeby na pokład mogła zabrać liczniejszą załogę, niewiele tracąc z walorów żeglarskich. Shot 16 nawet przy 3-osobowej załodze potrafi pożeglować ślizgiem. Rufa jachtu nie znajduje się pod wodą nawet jeśli waga załogi przekracza 250 kg. Zapewne jest to kosztem maksymalnej prędkości w ślizgu… ale zapewniam Was, że ta jest wystarczająca, żeby dobrze się bawić.

Jacht z Polski

Jacht wytwarzany na Podkarpaciu, z polskich materiałów, opracowany przez żeglarzy regatowych – prawdziwych pasjonatów z Rzeszowa i projektanta z Krakowa. Posiadający polski, aluminiowy maszt z firmy Mast i żagle z polskiej żaglowni Apollo Sails. Jedynie liny i osprzęt pochodzą z inny krajów.

Dla kogo jest Shot 16?

Przede wszystkim dla tych co chcą zaznać żeglugi w ślizgu lub mieć mały, lekki i bardzo szybki rekreacyjny jachcik. Można nią pływać w różnych konfiguracjach, w dwie duże lub trzy lżejsze osoby, co pokazuje załoga Wojtka Kosika, który pływa z dwoma chłopcami w wieku szkolnym.

Na Shocie można solidnie „poszaleć” nie będąc wyczynowym żeglarzem, bo sporo błędów początkującej załogi „wybacza”. Łódka moim zdaniem nadaje się też do szkolenia młodzieży bo może z nimi wyjść na wodę trzecia osoba – instruktor. Myślę, że może być ciekawą propozycją na początek zabawy z ślizgowymi łódkami. Osoba, która miała okazję jak ja rywalizować na jachtach kabinowych, bez problemu przesiądzie się na Shota, choć oczywiście na wyniki, trzeba trochę czasu i doświadczenia.